به گزارش سلامت نیوز به نقل از تایم، وقتی از والدین می‌پرسید که برای فرزندانشان چه می‌خواهند، معمولاً رایج‌ترین پاسخ چیست؟ آنها می خواهند فرزندانشان شاد باشند.

اکنون اطلاعات زیادی در مورد تربیت بچه های باهوش و بچه های موفق وجود دارد، اما چگونه می توان بچه های شاد تربیت کرد؟

گاهی اوقات سخت است که بهترین چیز برای کودکان را با چیزی که آنها را خوشحال می کند متعادل کنید، اما این دو نباید متقابل باشند.

احتمال اینکه بچه های شادتر به بزرگسالانی موفق و کارآمد تبدیل شوند، بیشتر است.

10 گام ساده برای کودکان و والدین شادتر

در دنیایی که بر عملکرد تاکید دارد، شادی یک مزیت فوق العاده است. به طور متوسط، افراد شاد هم در کار و هم در عشق موفق تر از افراد ناراضی هستند. آنها بررسی های عملکرد بهتری دریافت می کنند، مشاغل معتبرتری دارند و حقوق بیشتری دریافت می کنند. احتمال ازدواج آنها بیشتر است و پس از ازدواج، رضایت بیشتری از ازدواج خود دارند.بنابراین، با نگاهی به علم، چه چیزی در تربیت فرزندان شاد واقعاً کارساز است؟

مرحله 1: خودتان شاد باشید

اولین قدم برای داشتن بچه های شادتر، از قضا کمی خودخواهانه است. میزان خوشحالی شما به طور چشمگیری بر شادی و موفقیت فرزندان شما تأثیر می گذار.

تحقیقات گسترده، ارتباط قابل توجهی بین مادرانی که احساس افسردگی می‌کنند و «نتایج منفی» در فرزندانشان، مانند بازی کردن و سایر مشکلات رفتاری، ایجاد کرده است. افسردگی والدین در واقع باعث ایجاد مشکلات رفتاری در کودکان می شود. همچنین باعث می شود فرزندپروری ما اثربخشی کمتری داشته باشد و این فقط به دلیل ژنتیک نیست.

اگرچه این مطالعه نشان داد که والدین شاد از نظر آماری احتمال بیشتری برای داشتن فرزندان شاد دارند، اما نتوانست هیچ مولفه ژنتیکی را پیدا کند.

پس اولین قدم برای شادتر شدن شما چیست؟ هر هفته زمانی را به تفریح با دوستان اختصاص دهید.

از آنجایی که خنده مسری است، با دوستان یا اعضای خانواده که احتمالاً خودشان می خندند معاشرت کنید. خنده آنها شما را نیز به خنده وا می دارد، اگرچه حتی برای بهتر شدن روحیه شما نیازی به خنده ندارد.

دانشمندان علوم اعصاب بر این باورند که شنیدن خنده شخص دیگری باعث ایجاد نورون های آینه ای در ناحیه ای از مغز می شود که باعث می شود شنوندگان احساس کنند که در واقع خودشان می خندند.

مرحله 2: به آنها بیاموزید که روابط خود را ایجاد کنند

هیچ کس انکار نمی کند که یادگیری در مورد روابط مهم است اما واقعاً چند والدین وقت خود را صرف آموزش به بچه ها می کنند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنند؟

(فقط گفتن «هی، ولش کن» وقتی بچه‌ها با هم کنار نمی‌آیند، واقعاً در ایجاد مهارت‌های ضروری افراد تأثیر زیادی ندارد.)

می توانید با تشویق کودکان به انجام اعمال کوچک مهربانی برای ایجاد همدلی شروع کنید. این نه تنها مهارت های اساسی را ایجاد می کند و فرزندان شما را افراد بهتری می کند، تحقیقات نشان می دهد که در طولانی مدت آنها را شادتر می کند.

بیماران مولتیپل اسکلروزیس (MS) که از طریق تماس‌های تلفنی پانزده دقیقه‌ای ماهانه برای ایجاد توجه مثبت و دلسوزانه و بدون قید و شرط برای سایر مبتلایان به ام‌اس آموزش دیده بودند، طی دو سال بهبود قابل توجهی در اعتماد به نفس، عزت نفس، افسردگی و عملکرد نقش داشتند. این کمک کنندگان به ویژه در برابر افسردگی و اضطراب محافظت می شدند.

مرحله 3: انتظار تلاش داشته باشید، نه کمال

کوبیدن بی امان طبل دستاوردها بچه ها را آشفته می کند.والدینی که بیش از حد بر موفقیت تاکید دارند، در مقایسه با سایر کودکان، احتمال بیشتری دارد که فرزندانی با سطوح بالای افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد داشته باشند.

تلاش را ستایش کنید.اکثر بچه هایی که به خاطر هوششان تحسین شده اند، معمای ساده تر را می خواستند. آنها خطر اشتباه کردن و از دست دادن موقعیت خود را داشتند. از سوی دیگر، بیش از 90 درصد از کودکانی که دارای ذهنیت رشد هستند، پازل سخت تری را انتخاب کردند.

وقتی کودکان را به خاطر تلاش و کار سختی که منجر به موفقیت می‌شود ستایش می‌کنیم، آن‌ها می‌خواهند به این فرآیند ادامه دهند. آنها از وظیفه یادگیری منحرف نمی شوند و نگرانی در مورد اینکه چقدر باهوش به نظر می رسند یا ممکن است نباشند را ندارند.

مرحله 4: خوش بینی را آموزش دهید

آیا می خواهید از برخورد با یک نوجوان احمق اجتناب کنید؟

کودکان ده ساله ای که به آنها آموزش داده می شود چگونه خوش بینانه فکر کنند و جهان را تفسیر کنند، نیمی از آن ها در معرض ابتلا به افسردگی هستند که بعداً به بلوغ می رسند.

خوش بینی به قدری با شادی مرتبط است که عملاً می توان این دو را برابر دانست.

او خوش بین ها را با بدبین ها مقایسه می کند و خوش بین ها را به شکل زیر می یابد:

• در مدرسه، کار و ورزش موفق ترند
• سالم تر هستند و عمر طولانی تری دارند
• در نهایت از ازدواج خود راضی تر می شوند
• کمتر با افسردگی و اضطراب مقابله می کنند

مرحله ۵: آموزش هوش هیجانی

هوش هیجانی یک مهارت است نه یک ویژگی ذاتی.بچه های متفکر به طور طبیعی به درک احساسات خود (چه رسد به احساسات دیگران) می رسند، آنها را برای موفقیت آماده نمی کند.

اولین قدم ساده در اینجا این است که زمانی که با عصبانیت یا ناامیدی دست و پنجه نرم می کنند، «همدلی» را انجام دهند.

• مولی: «من خیلی از دستت عصبانی هستم.»
• من: «تو از دست من عصبانی هستی، خیلی از دست من عصبانی هستی. درباره آن به من بگو. آیا تو هم احساس ناامیدی می کنید زیرا من به شما اجازه نمی دهم در حال حاضر یک بازی داشته باشید؟»
• مولی: "بله!! من می‌خواهم همین الان یک بازی داشته باشم.»
• من: "به نظر غمگینی." (در حالی که به دامان من خزیده، مولی کمی ناله می کند و سرش را روی شانه من می گذارد.)

با کودک ارتباط برقرار کنید، به او کمک کنید تا احساس خود را تشخیص دهد و به او بگویید که این احساسات خوب هستند. (حتی اگر رفتار بد ممکن است نباشد).

مرحله 6: عادات شادی را شکل دهید

ما در مرحله 6 هستیم و ممکن است به نظر برسد که برای شما چیزهای زیادی برای به خاطر سپردن است، چه رسد به یک کودک. ما می توانیم با عادت های خوب بر آن غلبه کنیم.

اندیشیدن از طریق این روش‌ها کمی سخت است، اما به محض ایجاد عادت‌ها، عمل کردن از روی عادت آسان است.

چگونه به بچه ها کمک می کنید تا عادت های شادی پایدار بسازند؟ کارتر چند روش قدرتمند را که توسط تحقیقات پشتیبانی می شود توضیح می دهد:

• حذف محرک: عوامل حواس پرتی و وسوسه را از سر راه خود دور کنید.
• آن را عمومی کنید: اهدافی را برای افزایش حمایت اجتماعی و فشار اجتماعی تعیین کنید.
• یک هدف در یک زمان: اهداف بیش از حد بر اراده غالب می شود، به خصوص برای بچه ها. قبل از افزودن یک عادت دیگر، عادت قبلی را تقویت کنید.
• به آن ادامه دهید: بلافاصله انتظار کمال نداشته باشید. طول می کشد و طول کشیدن آن طبیعی است. به تقویت آن ادامه دهید.

مرحله 7: انضباط شخصی را آموزش دهید

انضباط شخصی در بچه ها بیشتر از هوش (یا بیشتر هر چیز دیگری)، پیش بینی کننده موفقیت آینده است.

بچه‌هایی که بهتر در برابر وسوسه مقاومت می‌کردند، سال‌ها بعد زندگی بسیار بهتری داشتند و شادتر بودند.
توانایی کودکان پیش دبستانی در به تعویق انداختن رضایت (منتظر ماندن برای دومین جایزه) هوش، موفقیت مدرسه و مهارت های اجتماعی را در نوجوانی پیش بینی می کند. این حداقل تا حدی به این دلیل است که خود انضباطی یادگیری و پردازش اطلاعات را تسهیل می‌کند. علاوه بر این، بچه های خود انضباط بهتر با ناامیدی و استرس کنار می آیند و تمایل دارند که احساس مسئولیت اجتماعی بیشتری داشته باشند. به عبارت دیگر، انضباط شخصی نه تنها به موفقیت مدرسه و نشستن خوب پشت میز شام، بلکه به شادی بیشتر، دوستان بیشتر و افزایش مشارکت جامعه منجر می شود.

راه خوبی برای شروع آموزش خود انضباطی چیست؟ به کودکان کمک کنید یاد بگیرند که حواس خود را از وسوسه منحرف کنند.

یکی از راه‌های انجام این کار پنهان کردن وسوسه است(پوشاندن فیزیکی مارشمالو وسوسه‌انگیز) هنگامی که یک جایزه پنهان می شود، 75 درصد از بچه ها در یک مطالعه توانستند پانزده دقیقه کامل برای دومین مارشمالو صبر کنند. هیچ یک از بچه ها زمانی که پاداش آنها قابل مشاهده بود، نتوانستند صبر کنند.

مرحله 8: زمان پخش بیشتر

ما این روزها در مورد تمرکز حواس و مراقبه زیاد می خوانیم و هر دو بسیار قدرتمند هستند؛ با این حال، واداشتن بچه ها به انجام منظم آنها می تواند یک چالش باشد. چه چیزی تقریباً به خوبی کار می کند

اکثر بچه‌ها در حال حاضر هنگام بازی، تمرکز حواس را تمرین می‌کنند و از لحظه حال کاملاً لذت می‌برند. اما امروزه بچه‌ها زمان کمتری را صرف بازی کردن در داخل خانه و خارج از خانه می‌کنند. همه می‌گویند، در دو دهه گذشته، کودکان هشت ساعت در هفته را از بازی رایگان، بدون ساختار از دست داده‌اند. زمان بازی بی اهمیت نیست. برای کمک به رشد و یادگیری کودکان ضروری است.

محققان بر این باورند که این کاهش چشمگیر با زمان بازی بدون ساختار تا حدودی مربوط می شود.ب رای کند کردن رشد شناختی و عاطفی کودکان مفید است؛ علاوه بر کمک به کودکان در یادگیری خودتنظیمی، بازی بدون ساختار به رهبری کودک (با یا بدون بزرگسالان) بهزیستی فکری، جسمی، اجتماعی و عاطفی را ارتقا می دهد. بازی بدون ساختار به کودکان کمک می کند یاد بگیرند که چگونه در گروه کار کنند، به اشتراک بگذارند، مذاکره کنند، تعارضات را حل کنند، احساسات و رفتار خود را تنظیم کنند و برای خودشان صحبت کنند.

در اینجا هیچ دستورالعمل دقیقی لازم نیست: زمان بیشتری را برای فرزندان خود اختصاص دهید تا فقط بیرون بروند و به سادگی بازی کنند.

مرحله 9: محیط خود را برای شادی تنظیم کنید

ما دوست نداریم آن را بپذیریم، اما همه ما بسیار تحت تأثیر محیط خود هستیم؛ اغلب بیشتر از آنچه تصور می کنیم.تلاش شما با زمان و تلاش محدود خواهد شد، در حالی که زمینه به طور مداوم بر ما (و کودکان) تأثیر می گذارد.

راه ساده ای برای کنترل بهتر محیط اطراف کودک و اجازه دادن به تلاش های عمدی شادی شما چیست؟ تلویزیون کمتر.

تحقیق ارتباط قوی بین شادی و تماشا نکردن تلویزیون را نشان می دهد. جامعه شناسان نشان می دهند که افراد شادتر نسبت به افراد ناشاد تمایل به تماشای تلویزیون کمتری دارند. ما نمی دانیم که آیا تلویزیون مردم را ناراضی می کند یا اینکه افراد ناراضی بیشتر تلویزیون تماشا می کنند؛ اما می دانیم که فعالیت های زیادی وجود دارد که به فرزندان ما کمک می کند تا به افراد شاد و سازگار تبدیل شوند. اگر بچه‌های ما در حال تماشای تلویزیون هستند، کارهایی را انجام نمی‌دهند که در درازمدت می‌تواند آنها را خوشحال‌تر کند.

مرحله 10: با هم شام بخورید

گاهی اوقات تنها کاری که علم انجام می دهد این است که چیزهایی را که پدربزرگ و مادربزرگ ما همیشه می دانستند تأیید می کند. بله، شام خانوادگی مهم است.

این سنت ساده به تربیت بچه های بهتر کمک می کند و آنها را نیز شادتر می کند.

مطالعات نشان می دهد که کودکانی که به طور منظم با خانواده خود شام می خورند، از نظر عاطفی ثبات بیشتری دارند و کمتر احتمال دارد که مواد مخدر و الکل را مصرف کنند. نمرات بهتری می گیرند. آنها علائم افسردگی کمتری دارند(به ویژه در میان دختران نوجوان) و کمتر دچار چاقی یا اختلال خوردن می شوند. شام های خانوادگی حتی برای بچه هایتان از نظر آماده کردن آنها برای مدرسه، پیشی می گیرد و این پیوندها حتی پس از کنترل ارتباط خانواده توسط محققان برقرار است.